-
1 wypadać
wypadać (-am) < wypaść> (wypadnę) herausfallen (z G aus D); włosy ausfallen; (nagle wybiec) hinausstürzen; herausstürzen;wypadać z ręki aus der Hand fallen;wypadło mi z głowy es ist mir entfallen;wypadać z roli fig aus der Rolle fallen;wypadać na k-o (przypadać) auf jemanden entfallen;wypadać w niedzielę auf den Sonntag fallen;wypadać w Wielkanoc auf Ostern fallen;wypadać dobrze gut ausfallen;wypadać źle schlecht ausfallen;wypadałoby (+ inf) man müsste, man sollte (+ inf);tak wypada es gehört sich so;to nie wypada es gehört sich nicht, es ziemt sich nicht;tak wypadło es ist so gekommen;może coś mu wypadło vielleicht ist ihm etwas dazwischengekommen -
2 wypadać
1. vi2) ( wybiegać) hinausstürzen, hinausstürmen3) ( sprawiać jakieś wrażenie)dobrze/źle \wypadać gut/schlecht ausfallen4) ( przypadać w udziale)na każdego wypadają dwie brzoskwinie auf jeden entfallen zwei Pfirsiche5) ( zdarzać się)coś mu wypadło, dlatego nie mógł przyjść ihm ist etw dazwischengekommen, deswegen konnte er nicht kommenw tym roku Wigilia wypada w poniedziałek in diesem Jahr fällt Heiligabend auf einen Montag2. [vɨpadaʨ̑] vimpers sich +akk gehörennie wypada śpiewać przy jedzeniu es gehört sich nicht, beim Essen zu singenza zaproszenie wypada podziękować es gehört sich, für eine Einladung zu danken [ lub sich für eine Einladung zu bedanken] -
3 wychodzić
vi1) ( opuszczać jakieś miejsce)\wychodzić z czegoś aus etw hinausgehen [ lub herausgehen], etw verlassen\wychodzić ze szpitala das Krankenhaus verlassen\wychodzić z więzienia aus dem Gefängnis entlassen [ lub freigelassen] werden, auf freien Fuß gesetzt werden ( fig)2) ( być skierowanym)okna sypialni wychodzą na morze die Fenster des Schlafzimmers gehen auf das Meer hinaus3) ( wydostawać się z trudnej sytuacji) herauskommen\wychodzić z czegoś bez szwanku aus etw ohne Schaden hervorgehen [ lub herauskommen]5) ( wystawać)spod kurtki wychodzi mu sweter der Pullover schaut ihm unter der Jacke hervor7) ( ukazywać się drukiem) artykuł, książka: herauskommen, erscheinen; rozporządzenie: ergehen, herauskommen8) ( brać początek) ausgehen, entstammenz tej szkoły wyszło wielu wybitnych specjalistów aus dieser Schule sind viele hervorragende Fachleute mPl hervorgegangen9) (pot: udawać się)przecież wszystko dobrze wyszło es hat ja alles gut geklappt ( fam), es ist ja alles gut gelungen10) (pot: dawać wynik)w tym równaniu wyszło mi 5 bei dieser Gleichung kam bei mir 5 heraus11) (pot: kończyć się) zapasy: ausgehen\wychodzić w trefle ein Kreuz ausspielen -
4 wegkommen
weg|kommen1) ( weggehen können) móc odejść2) ( loskommen)von jdm/etw \wegkommen uwalniać [ perf uwolnić] się od kogoś/czegoś4) ( abschneiden)gut/schlecht \wegkommen dobrze/źle wypadać [ perf wypaść]5) mach, dass du wegkommst! wynoś się!
См. также в других словарях:
sypać — ndk IX, sypaćpię, sypaćpiesz, syp, sypaćał, sypaćany sypnąć dk Va, sypaćnę, sypaćniesz, sypaćnij, sypaćnął, sypaćnęła, sypaćnęli, sypaćnięty, sypaćnąwszy 1. «powodować opadanie czegoś sypkiego, rzucać czymś sypkim, napełniać coś czymś sypkim»… … Słownik języka polskiego
wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle … Słownik języka polskiego
